தனது சொந்த ஊரில் திருமணம் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்த ஷேன் நிகாம், புதுக்கோட்டையில் தனது காதலி நிஹரிகாவை திருமணம் செய்ய திட்டமிடுகிறார். திருமணத்திற்கு ஒரு நாள் முன்னர், நிஹரிகா அவரைக் காண அழைக்கிறாள். அவர் காரில் செல்லும் போது, வழியில் கர்ப்பிணியாக இருந்த ஐஸ்வர்யா தத்தா மீது விபத்துக்காக நேர்ந்து, அவளின் குழந்தை உயிரிழக்கிறது. இதனால், குழந்தை இறப்புக்கான காரணமாக நீதிமன்றம் அவரை கொலைக்காரன் என அறிவித்து, இரண்டு ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை வழங்குகிறது. சிறையில் இருந்து வெளியே வந்தபிறகு மட்டுமே, அந்த விபத்தில் குழந்தையின் மரணம் அவரால் ஏற்படவில்லை என உண்மை தெரிகிறது. இதையறிந்த ஷேன் நிகாம் மீண்டும் ஊருக்குச் சென்று, உண்மையான காரணத்தைக் கண்டுபிடிக்க முயல்கிறார். அவர் அதைக் கண்டுபிடித்தாரா, இல்லையா என்பது தான் கதை.
திரைக்கதை ஒரு படத்தின் அடிப்படையாக உள்ளதைக் காட்டும் இந்த படம், ஒரு யதார்த்தமான கதையை திரைக்கதையின் தடுமாற்றத்தால் ஆர்வமின்றி ரசிக்க முடியாத வகையில் மாற்றியிருக்கிறது. குறிப்பாக, இரண்டாம் பாதியில் திருப்பம் பின்திருப்பம் வைக்கும் முயற்சிகள், மேலும் புதிய கதாபாத்திரங்களை அறிமுகப்படுத்தியதால், கிளைமாக்ஸ் நெருங்கும்போது படத்தின் அழுத்தம் குறைகிறது.
ஹீரோவாக ஷேன் நிகாம், படத்தின் ஆரம்பத்திலேயே ஒரு ஆக்ஷன் ஹீரோ போல காட்சியளிக்கிறார். ஆனால், அவர் செயல்பாடுகள் தாமதமாக, நேரம் வரட்டும் என்ற மனோபாவத்தில் உள்ளவரைப்போல காட்சியளிக்கின்றன. விபத்துக்குப் பின்னர் அவரது திருமணம் நிறுத்தப்பட்டாலும், சிறைக்கு சென்ற பிறகும், அவர் குற்றவாளி அல்ல என்பது தெரிய வந்தபோதும், அவரது கதாபாத்திரத்தின் மீது பார்வையாளர்கள் அனுதாபம் கொள்ள முடியவில்லை. அவருடன் மனமொத்துக் கதையில் இணைவது கடினமாகிறது.
கலையரசன் ஒரு ரவுடியாக அறிமுகமாகிறார். ஆரம்பத்திலேயே பெண் பின்னால் சுற்றும் ஒருவனின் கையை வெட்டும் ரவுடியாக இருக்கிறார். ஆனால், ஷேன் நிகாம் விபத்து ஏற்படுத்தி தனது வாரிசைக் கொன்றது தெரிந்தபின்பும், அவர் பெரிதாக கோபமின்றி அவரை விட்டுவிடுகிறார். இதன் காரணமாக, கலையரசன் கதாபாத்திரம் தெளிவின்றி, முக்கியத்துவம் குறைவாக வெளிப்படுகிறது.
படத்தில் இரண்டு கதாநாயகிகளும் பெரிதாக வேலை செய்யவில்லை. நிஹரிகா கொனிடலா (ஷேன் நிகாமின் காதலி) மற்றும் ஐஸ்வர்யா தத்தா (கலையரசனின் மனைவி) ஆகியோர் துணைக் கதாபாத்திரங்களாக சில காட்சிகளில் மட்டுமே தோன்றுகின்றனர். சாம் சிஎஸ் இசை, அவரது பழைய படங்களில் கேட்ட அதே மாதிரியான பின்னணி இசையாகவே தோன்றுகிறது. ஒளிப்பதிவாளர் பிரசன்ன குமார், ஊர் தொடர்பான காட்சிகளை மிகவும் யதார்த்தமாகப் படமாக்கியுள்ளார் என்பதே படத்தின் சிறந்த அம்சமாக உள்ளது. விறுவிறுப்பாக திரைக்கதை நகர்கிறது. நிச்சயமாக ஒருமுறை பார்க்கும் வகையில் இருக்கிறது மெட்ராஸ்காரன்.
