ஒரு இளம் பெண், தனது காதலனுடன் புறப்படுகிறேன் என்பதை குறிக்கும் கடிதம் ஒன்றை எழுதி வீட்டை விட்டு வெளியேறுகிறாள். அவளது காதலன் உல்ப் (வெற்றி) அவளை காரில் ஏற்றி, இரவு முழுவதும் அதே ஊரின் பல இடங்களில் மர்மமாகச் சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறார். இதே நேரத்தில் மற்றொரு ரவுடியான சைலண்ட் (முருகன்) தனது தங்கையை காணவில்லை என அந்த ஊரில் முழுவதும் சத்தமிட்டு தேடுகிறார். இந்த இரண்டு கதைக் கோட்டுகளை புரிந்துகொள்வதற்கே மிகுந்த பொறுமை தேவைப்படுகிறது. இதற்குப் பின் என்ன நடக்கப்போகிறது என்ற சோதனையே `பகலறியான்’ திரைப்படத்தின் கதை.
வித்தியாசமான கதைகளைத் தேர்வு செய்யும் வெற்றியின் அடுத்த முயற்சி இதுதான். படம் முழுவதும் அவர் உருவாக்கிய கதாபாத்திரம் பல்வேறு குழப்பங்களை உருவாக்குகிறது, சில சமயங்களில் பரீட்சிக்கவும் செய்கிறது. அறிமுக நடிகராக இயக்குநர் முருகன் ‘சைலண்ட்’ கதாபாத்திரத்தில் நடிக்கிறார். அவரின் நடிப்பில் இன்னும் நிறைய பயிற்சிகள் தேவைப்படுகின்றன. குறிப்பாக, க்ளைமாக்ஸில் சைகை மொழியில் பேசும் உருக்கமான காட்சி உணர்ச்சியில்லாமல் முடிகிறது. நாயகி அக்ஷயா கந்த அமுதன் தனது வேலையை நன்றாகச் செய்து பாஸ் மதிப்பெண் பெறுகிறார்.
நகைச்சுவை நடிகர் சாப்ளின் பாலுவுக்கு இதில் குணச்சித்திரம் கதாபாத்திரம் இருக்கிறது, அவரது நடிப்பில் குறையேதுமில்லை.இரவு நேர ஒளியுணர்வையும், ட்ரோன் ஷாட்களையும் மிளிரச்செய்திருக்கும் அபிலாஷ் பி.எம்.ஓய்-யின் ஒளிப்பதிவு சிறப்பாக அமைந்துள்ளது. காட்சிகளை சரியாக ஒருங்கிணைக்காமல் கத்திரியால் வெட்டியுள்ள குரு பிரதீப்பின் படத்தொகுப்பு திரைக்கதையை மேலும் குழப்பமாக்குகிறது. விவேக் சரோவின் பின்னணி இசை சற்று கவனத்தை ஈர்த்தாலும், அதற்கான வலுவான காட்சிகள் இல்லாமல் வீணாகிவிடுகிறது. பாடல்களும் பெரிதாக ஈர்க்கவில்லை.
கலை இயக்குநரும் படத்துக்குப் பல குறியீடுகளை சேர்த்திருக்கிறார், ஆனால் அவை பயனற்றவையாகவே இருப்பதாக காட்சிகள் தெரிவிக்கின்றன.தலை முடியை கட்டிங் பிளையர் கொண்டு பிடுங்குவது, பல்லைப் பிடுங்குவது போன்ற கொடுமைகள் நம்மை முகம்சுளிக்கவைக்கின்றன. எந்தக் கதாபாத்திரத்துக்கும் அறிமுகம் இல்லாமல், திரைக்கதை நம்மை பல யூகங்களைச் செய்யச் சொல்கிறது. கதை ஆரம்பித்த 30 நிமிடங்களில் அயர்ச்சி ஏற்பட்டு, காணாமல் போனது வில்லனின் தங்கை மட்டுமல்ல நமது நேரமும்தான் என்ற முடிவுக்கு வரவைக்கிறது. இன்ஸ்பெக்டராக சாய் தீனா மற்றும் அவரது போலீஸ் கேங் செய்யும் எரிச்சல் வரவைக்கும் கோமாளித்தனங்கள் நம் முன்முடிவிற்கு மேலும் ஆதாரமாகின்றன.
எரிகிற நெருப்பில் எண்ணெய்யாக 20 நிமிடங்களுக்கு ஒரு முறை பாடல்களைக் கொண்டு வறுத்தெடுக்கின்றனர்.ஹைப்பர்லிங்க் பாணியில் எழுதிய இயக்குநர் முருகன், மொத்த திரைக்கதையையும் வலுக்கட்டாயமாக நகர்த்தியுள்ளார். கதாபாத்திரங்கள் பற்றிய தெளிவில்லாமல், எந்தவித சுவாரஸ்ய உணர்ச்சியும் இல்லாமல் குழப்பத்தை மட்டுமே பிரதானமாக விட்டுச் செல்கிறது. இந்தக் குழப்பத்துடன் சிரிக்க முடியாத நகைச்சுவைகள், தேவையில்லாத கடத்தல் காட்சிகள், ஏராளமான லாஜிக் பிழைகள் என மொத்த படமும் இருளில் நகரும் ஒருவழியாக கடைசி வரையிலும் வெளிச்சத்துக்கே வரவில்லை.
